Bırakın Çocuğunuz Düşsün

Çocuklar emekleme döneminden itibaren sık sık ufak tefek kazalar yaşamaya başlarla. Yürümeye başlamaları ile birlikte, bu kazalarda artış başlar.

Yürümenin ilk evresi olan, adımlama ve tutunarak yürüme evresinde, tutunduğu yerden eli kayan çocuk, olduğu yere düşebilir. Ayağa kalkacakken birden poposunun üstüne düşebilir. Adımlama evresinde birkaç adımdan sonra dengesini kaybedip düşebilir.

Tüm bunlar yürümeye yeni başlayan çocuk için olağandır. Çocuk her seferinde yeniden ayağa kalkar ve bir daha dener.

Ancak çoğu zaman anne babalar, bu düşmeler sırasında ani tepkiler gösterdiği için çocuklar için düşme normal olmaktan çıkmaya başlayabilir.

Çocuk düştüğü zaman, önce anne babasına bakar, onların yüz ifadesi ve panik olma durumuna göre, ya ağlamaya başlar ya da bir şey olmamış gibi ayağa kalkar, hatta bir kes daha dener.

Peki çocuklar yürüme veresinde düştüğü zaman nasıl davranmalıyız.

• Çocuğunuz düştüğü zaman “Ayy bir yerin acıdı mı” diyerek panik ile yanına koşmayın.
• Çocuğunuzu kaygı ile kucağınıza alıp onu öpmeye başlamayın.
• Düştüğü ya da başını, bacağını vurduğu yeri dövmeye başlamayın.
• Çocuğunuza düştüğü için kızmayın “Bak ben sana demiştim, gitme demiştim, bak işte düştün” diyerek onu suçlamayın.
• Onun düşmesine tepki olarak ağlamaya başlamayın

Tüm bunları yapmak yerine,

• Eğer çok hasarlı olmayan hafif bir düşme ise, yanına gitmeden olduğunuz yerden “Düştün, şimdi ayağa kalkabilirsin, dikkatli ol” diyerek uzaktan müdahale edin.
• Eğer çok ağlıyorsa ve canı yandıysa, yanına gidin, onu kucağınıza alın. Ona, onu suçlayıcı sözler söylemeden sadece başına ne geldiğini anlatın, bir nevi ona dublaj yapın. “Ayağın sehpaya takıldı, onun için düştün” gibi kısa açıklama yeterli olacaktır.
• Eğer bacağını, kafasını vurduğu yeri dövmeye başlarsanız, “Ah seni pis masa oğlumun ayağını acıttın” gibi ifadeler kullanırsanız, çocuğunuz başına gelen her olumsuzluktan başkalarını sorumlu tutmayı öğrenecektir.
• Ağlamasının bitmesi için sakince oturun, ağlaması hafiflediği zaman “Az önce düştün, belki yine düşme ihtimalin olabilir, dikkatli ol” diyerek onu yüreklendirin.
• Özellikle yürüme evresi olan 10-14 aylık sürede yürümesine izin verilmeyen, sürekli kucakta tutulan ya da her düştüğünde ani ve kaygı dolu ebeveyn tepkileri ile karşılaşan çocukların yürüme gelişimleri yaşıtlarına göre daha geç olabilmektedir.