Gecikmiş Konuşma
Gecikmiş konuşma günümüzde sıkça rastladığımız sorunlardan biri haline gelmeye başladı. 3 yaşını geçmiş olmasına rağmen halen birkaç kelime ile sınırlı kelime hazinesi olan, cümle yapılarını kullanmayan çocuklarda, gecikmiş konuşma vardır diyebiliriz.
Gecikmiş konuşması olan çocuklar, genelde sinirli, hırçın, asi yapıda çocuklardır. Bunun en büyük nedeni bilişsel olarak farkındalık düzeylerinin artmasına rağmen; dil gelişimi açısından bu farkındalığı ifade edecek düzeyde olmamalarıdır.
Yetişkinler ve yaşıtları tarafından anlaşılmamak çocuklarda saldırganlık, karşı gelme, isteklerini ağlayarak ifade etme gibi davranışlara yol açabilmektedir
Bu davranış problemlerinin nedenleri doğru şekilde saptanamaz ve çözüm yolları da uygun şekilde geliştirilemezse; var olan davranış problemleri kemikleşebilir.
Gecikmiş konuşma probleminin en önemli nedenleri arasında genetik faktörler bulunmaktadır. Ailesinde gecikmiş konuşma öyküsü olan çocuklarda, bu durumun rastlanma olasılığı daha fazla olmaktadır.
Bir diğer faktör de anne baba tutumlarından kaynaklanmaktadır. Bazen anne babalar çocukların kendilerine göre geliştirdikleri işaret dilini, olması gerektiğinden fazla pekiştirmektedir. Bu pekiştireci alan çocuklar da iletişim için dili kullanmak yerine, işaret dilini kullanmayı tercih etmekte, dolayısıyla dil gelişimi sekteye uğramaktadır.
İşaret dili ile konuşmayı alışkanlık haline getiren çocuklarda iletişim dilini işaretten, konuşmaya çevirmek kendi içinde zorlukları olan bir süreçtir. Bu süreçte çocuklar konuşmaya göre çok daha kolay ve zahmetsiz olan işaret dilinden vazgeçmek istemez, konuşmamak için inatlaşır ve direnç gösterebilirler
Çocukların çok fazla uyarana maruz kalmaması, çocuklarla kaliteli zaman geçirilmemesi, onların duygusal ihtiyaçlarının fiziksel ihtiyaçları kadar karşılanmaması gecikmiş konuşmayı etkileyen faktörlerden bir tanesidir. Bu durum özellikle bakıcı ile büyüyen çocuklarda daha çok rastlanmaktadır.
Gecikmiş konuşma problemi yaşayan çocuklar ve aileleri için doğru yönlendirme çok önemlidir. Bu süreçte anne babalar verilecek olan danışmanlık hizmetinin önemi artmaktadır.
Anne babalar konuşmaları için çocukları zorlamamalı, başkaları ile kıyaslamamalı, yargılamamalıdır.
Konu ile ilgili alınacak en önemli önlem; uzman bir kişiden destek almaktır. Bu destek gerekirse aile danışmanlığı düzeyinde, gerekirse çocukla yapılacak konuşma terapisi düzeyinde olabilir.
Konuşma terapisi yöntemi ile dil gelişimi alanında çocukta ilerleme sağlama olanağı, çocuktan çocuğa değişen, ailenin işbirliği ile doğru orantılı gelişen bir süreçtir.
Bir yanıt yazın